ใหม่ๆ

.

พรุ่งนี้ต้องไปสัมภาษณ์ม.เกษตรบางเขน คณะมนุษยศาสตร์ เอกปรัชญาและศาสนา
อาจเป็นวันสุดท้ายที่ได้ใส่ชุดนักเรียนของพระปฐมวิทยาลัยโดยแท้จริง
คิดแล้วก็ เร็วจัง . . .

ยังจำวันแรกได้
เด็กอ้วนๆ ดำๆ หน้าเยกๆ ตัวเตี้ยๆ ผมติ่งหู พูดมาก
วันเวลาผ่านไป ม.1 จนม.2 จนม.3 ม.4 ม.5 ม.6
6 ปี ผ่านเรื่องราวมากมาย

ทั้งทุกข์ ร้องไห้ เสียใจ . . . คนเดียว
ทั้งคิดมาก ฟุ้งซ่าน จิตตก . . . คนเดียว

ทั้งสุข หัวเราะ รอยยิ้ม . . . เพื่อน

เราเป็นคนที่ไม่อาจนิยามตัวเองได้ว่าเป็นยังไง
เราคิดมาก แต่แค่บางเรื่อง . . . เรื่องของคนสำคัญ
ทุกคำพูด ทุกการกระทำ ทุกความหมางเมิน
เราจินตภาพไปได้เรื่อยๆ เพื่อบั่นทอนชีวิตตัวเอง
บางครั้งคำปลอบไม่ช่วยอะไร เพราะใจเรายึดติดในความคิดตัวเอง

ผ่านร้อนผ่านหนาว ผ่านปัญหา

พบว่าตอนนี้ คิดมาก . . . น้อยลง
สิ่งไหนรก สิ่งไหนเสียสุขภาพจิต ก็ปล่อยผ่าน
สิ่งไหนไม่ผิด สิ่งไหนไม่มีทางแก้ ปล่อยผ่าน
ให้เป็นประสบการณ์ ให้ได้เรียนรู้

เราเรียนรู้ว่า การรักตัวเอง คือความเห็นแก่ตัวที่ควรให้อภัย

เราเป็นคนอ้างว้าง เราอยู่คนเดียวไม่ได้ในบางสถานการณ์
รักเพื่อน . . .
ปัญหาเพื่อน . . . ปัญหาเรา
ทุกข์ของเพื่อน . . . ทุกข์ของเรา

ไม่สามรถทิ้งได้ ทำไม่ได้ เพื่อนสำคัญในทุกความหมายของชีวิต
เราไม่ใช่คนเห็นปัญหานั้นว่ากระทบตัวเองแล้วทิ้งขว้าง
เราเต็มใจผิดด้วย . . .

สำหรับเรา เพื่อนคือคนที่เราอยู่ด้วยแล้วสุข แล้วมีรอยยิ้ม

จนตอนนี้ . . . ยังคงเป็นเช่นนั้น

เราเป็นคนเชื่อคนง่าย . . . ง่ายจนลืมนึกถึงจิตใจบุคคลที่สาม
ไม่รู้ถึงใจคน ไว้ใจทุกคน เพราะคนว่า ถ้าเชื่อมั่นในตัวใคร เค้าก็จะเชื่อมั่นในตัวเรา

เจอปัญหา ร้องไห้ เสียใจ

เปลี่ยนไป กลายเป็นคนถนอมคำพูด พูดเฉพาะสิ่งที่ไม่เป็นปัญหา
กับคนที่รักเรา กับคนที่เราเชื่อมั่นจากลึกสุดของหัวใจ
บางครั้งรู้ แต่ไม่พูด บางครั้งถาม เพราะไม่รู้จริงๆ ด้วยสัตย์จริง . . .

ไม่รู้ทำไม ทุกอย่างเปลี่ยนไป
ประสบการณ์สอนคน เปลี่ยนคน

ทุกคนเปลี่ยนไป ในทุกช่วงเวลาของชีวิต
ไม่มีใครเหมือนเดิมในทุกๆ เวลา
บางครั้งบอกว่าชอบกินส้มตำ แต่บางครั้งก็เบื่อ
ไม่มีใครผิด เพราะทุกคนมีการเปลี่ยนแปลง

ความคิด ที่รู้สึกโตขึ้น
มุมของโลกที่มอง เปลี่ยนจากสวยงาม เป็นงดงาม
คำพูดสวยหรูบางครั้งอธิบายไม่ได้
ตัวหนังสือ บางครั้งบอกไม่ได้ทุกอย่าง

เราไม่ได้ยินเสียงของตัวหนังสือ เราจึงไม่รู้เจตนารมณ์ของผู้พูด . . .

.



ฉัน คือลูกพระพิรุณ



.

คิดถึงพ่อ

.


ตอนนี้อยู่ๆ ก็คิดถึงพ่อ ทั้งๆที่อยู่กับพ่อทุกวัน
เป็นคนติดพ่อมากๆ ติดตั้งแต่เกิด พ่อไปไหนจะตามไปทุกที่
ชอบมากที่คนบอกว่าหน้าเหมือนพ่อ ทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจว่าเหมือนแม่
ชอบที่พ่อเป็นคนมองโลกในแง่ดี มองตามความจริง
ชอบที่พ่อเป็นคนตลก อยู่กับปัจจุบัน และก็เห็นความสำคัญของความสุข

-----------------------------------------

เคยนั่งรถไปที่ไหนสักที่กับพ่อ เหมือนเราจะเศร้าๆ พ่อก็คงรู้ว่าเศร้า
พ่อถามว่าเป็นอะไรหรอ ทะเลาะกับใครมา ไม่ต้องเสียใจหรอก
ทำไมเป็นคนคิดมากแบบนี้อยู่คนเดียวที่ไหน พ่อก็อยู่ด้วยนะ
แล้วก็ร้องไห้เลย

พ่อเป็นคนอบอุ่น อบอุ่นมากๆ

คิดถึงพ่อ ถึงจะอยู่ด้วยกันทุกวันก็คิดถึง




<3

โออออออออออ้้้ เน้ททททททททททททท

.

เหตุเกิดตอนเช้าวันที่ 23 มีนาคม 2555 ตอนตี 1 (เช้ามั้ยล่ะ)
หนึ่งอัพสตาตัสว่าผลโอเน็ทออกแล้ว
อ้าว ชิบหาย ไหนบอกว่าประกาศวันที่ 10 เมษายน 2555
ด้วยความบ้าเห่อ ว้อนมาก อยากทราบเร็วๆ
รีบเปิด อุบะ เว็บล่ม
พยายามใหม่ อุบะ ไม่ขึ้น 2554
พยายามใหม่ อุบะ ล่มอีกล้า
F5 จะหลุดจากคีย์บอร์ด กูหงิดมาก
วนไปวนมาความพยายามของกู จะ 20 รอบ
. . . . .
. . . .
. . .
. .

กูเปิดได้แล้วววววววววววววววววววววววววววววววววว
ได้ผลดังต่อไปนี้ T^T

ถามว่าพอใจมั้ย ก็พอใจนะ เฮ้อออออออออออออออออออออออออออ

แล้ววันนันกูก็ได้ตอนตอนจะตี 4 ห่าราก สทศ. เวรตะลัย

------------------------------------------------------------------

วันต่อมา กูตื่นมาดูวันพีช กินข้าว อ่านนิยาย ดูซีรี่ย์ เล่นคอม

เล่นคอม กูเปิดเว็บดูผลโอเน็ต กูเข้าทีเดียวได้

เหยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

เมื่อคืนกูอดนอนทำซากเชี่ยอะไร

หงิดมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

-----------------------------------------------------------------

กูอยากระบาย แค่นี้แหละ

วันนี้วันที่ 23 ตอนจะเที่ยงคืน อารมณ์ดีมากกกกกกกกกกกก

(Y)

GAT รอบมีนาคม 2555

.


วันนี้วุ่นวายวึ่นวือ ตั้งแต่เมื่อคืนและ
เมื่อคืนนั่งท่อง phrasal verb แบบสู้ตายมาก บรรลุปั๊บลงมาดูแฟนพันธุ์แท้พี่บี้
เก่งเว่อ บ้านอยู่ข้างบ้านพี่บี้กันแน่ๆเลยอ่ะ (Y)

----------------------------------------

ตื่นตั้งแต่ตี 4 ประมาณว่าขยันเว่ออ่ะ แต่หลับต่อถึง 6 โมง 555555
อาบน้ำก็ช้า นิ้วเป็นแผล หน้าก็เป็นสิว ทาครีมกันแดดก็ไม่ได้ หมองหม่นแท้ชีวิต
ก่อนออกจากบ้าน อ้าา หยิบดินสอ หยิบๆมามั่วๆ หยิบบัตร หยิบน้ำ ครบแล้ว
นั่งวินมาถึงรานี ร้อนเชี่ย ร้อนแท้ ร้อนมาก ร้อนเหยดเข้
ไปถึงตอนเค้าประกาศเข้าห้องสอบพอดี ก็ขึ้นไป เก๋ๆ ห้องแอร์
x ห้ามเอากระเป๋าดินสอเข้าไป อ๋อ อ่ะเอาดินสอออกมา

เท่านั้นแหละ เชี่ยแล้ววววววววววววววววววววววววววววววว
หยิบดินสอ HB มา !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
วิ่งสิค่ะเธอว์ จากชั้นสาม ไปหน้า รร. สู้ฟัดมากเพื่อซื้อดินสอ 2B จีน
ขึ้นมาถึงห้องสอบ แอร์ไม่ช่วยห่าไรเลย เพราะกูนั่งใต้แอร์ T^T

ไม่เป็นไร วิ่งมาถึงประกาศทำข้อสอบแล้ว !!!
ไม่เป็นไร ใจเย็นๆไว้ แอ้หลุน เธอจะร้อนรนเป็นหมีแพนด้าหน้าร้อนไม่ได้

อื้ม มาซะการเมืองเลยนะเชื่อมโยงเอ๋ย
อันแรกยังพอถูๆไถๆ นะ อ่านสัก 5-6 รอบ แต่ก็ไม่รู้ถูกป่าว
อันสองนี่เยกเปียกมาก อ่าน 20+ รอบได้ แต่ก็ทำไปแล้ว ชั่งมัน รอผล

ต่อมา GAT eng มันง่ายกว่าครั้งที่แล้ว คงเพราะเราเตรียมตัวมาด้วยมั้ง
แต่ phrasal verb ออกเท่าแมวดม ขอบใจนะสทศ.

พักแล้ว เจือกมีเมนส์อีก กูเอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ปวดท้องงงงงงงงงงงงงงงงง !!!!!! โทรหาพ่อเลย . . .

แอ้ : พ่ออยู่หนายยยย T^T
พ่อ : ส้วมสาธารณะ ทำไมมมมม
แอ้ : ซื้อยาแก้ปวดท้องเมนส์ให้โหน่ยยยย T^T
พ่อ : ฮะ !!! ซื้อไงอ่ะ T[]T
แอ้ : น้าา เอามาให้ที่รานีนะ มาถึงแล้วโทรมา
พ่อ : เห้ยยยย !!!!

------------------------------------------------

โดปยาไป 1 เม็ด บิดไปบิดมา ใส่ขนมปังก็ไม่หาย
เจือกหิวอีก โอ้ย จะเป็นลมแล้วฮ้าฟฟ โทรหาพ่ออีก . . .

พ่อ : ว่าไงอีก
แอ้ : พ่อออ อยู่ไหนน หิววววว
พ่อ : จะกินไร แล้วปวดท้องหายยัง ยากินยัง
แอ้ : กินยาแล้วแต่ไม่หาย หาข้าวให้โหน่ยยย T^T
พ่อ : เดี๋ยวให้พี่อ๋องเอาไปให้

อ๋อง : อะเอาไร ไหวมั้ยเนี๊ยะ เอาตังไป //40 บาท
แอ้ : กินไรว้าาาา ไข่เจียวก็ได้ ง่ายดี

-------------------------------------------------------

มานั่งกินข้าวไข่เจียวกับฝรั่ง ตอนอีก 10 นาทีจะสอบ PAT เลข
รีบปะล่ะ . . .

เจอพี่ซายยยยยยยยยยยย น่าร้ากขึ้นเยอะเบยยย
เจอพี่เบลลลลลลลลลลล ตัวเท่าเดิมเบยยยยยย

ขณะนี้เวลา 13.00 น. อนุญาติให้นักเรียนเข้าห้องสอบได้

แต่กูก็นั่งกินข้าวไข่เจียว ~ รีบปะล่ะ . . .
กินเสร็จ ขึ้นห้องสอบ ห้องพัดลม ร้อนชิหายยยยยยยยยยย

เลขหรอ อิอิ มั่วสัก 10 นาทีก็นอนพอแล้ว
เห็นกระดาษคำตอบปุ๊บ น้ำตาไหลหลั่งถึงหน้าแข้ง
มีช้อย 25 ข้อ นอกนั้นเขียน พระคุณเจ้าเถอะ !!!!!!!!
ดับสิ้นแล้วความฝันที่จะมั่ว T^T
แต่ก็ดูทุกข้อนะ ก็มีพอทำได้บ้างนิดๆหน่อยๆ ประมาณ 4 ข้อ จากทั้งหมด

บอกตรงๆ กูไม่รู้จักแมททริก limit อะไร โอ้ยยยยยยยยยยย
กูจะซื้อกล้วยบวชชีต้องคิดแคลคูลัสม้ายยยยยยย !!!!

1 ชม. ผ่านไป ฝนเสร็จอะไรเสร็จ //หลับค่ะ
คนแรกของห้อง ภูมิใจมว้ากกกกกกกกกกกกกกกกก

ระหว่างหลับ ฝันหลายเรื่องมากมาย
แต่ก่อนตื่น ฝันสุดท้ายของฉัน คือ . . . อ.อารมณ์

ฝันว่า เค้าเดินเข้ามาในห้อง ถามว่าใครสอบ PAT ฝรั่งเศสบ้าง
ทุกคนก็ยกมือหมด มีแต่เราที่ไม่ยก อ.อารมณ์ก็ถามว่าทำไมไม่สอบ
ก็บอกเค้าว่าสอบ PAT จีนค่ะ เค้าก็ถามว่าแล้วมาเรียนฝรั่งเศสทำไม
บลา บลา บลา โดนเทศน์ในฝัน หรรษาโคตร ~

----------------------------------------------------

ตื่นมา โลกสดใส ออกนอกห้อง เด็กคนอื่นบอกเลขเต็มแน่เลย ><
ส่วนฉัน . . . 20 ก็เพียงพอแล้วในชีวิตนี้ . . .

กลับบ้าน เหนื่อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย





.

chance

.

ตั้งแต่ประกาศผลอักษรศาสตร์ มศก. เราไม่ติด เราเสียใจมากมาย
ต่อมาก็ประกาศผลโบราณคดี คณะในฝันของเรา ก็ไม่ติด แต่ไม่เสียใจ เพราะคิดไว้แ้ล้ว

เราก็รู้สึกเสียดายม.บูรพาอย่างสุดซึ้ง เราควรจะไปมอบตัวนะ T^T
แต่ก๋เท่านั้น อยู่กับอดีตก็ไม่มีปัจจุบันพอดี ใช่ม้า

เราไม่ท้อ เราตั้งใจกับ GP ครั้งต่อไปมาก
O-Net เราไม่มั่นใจ 100% แต่เราทุ่มเทมาก อย่างที่ไม่เคยมาก่อน
เราเชื่อมั่นในความพยายามและความฝัน มันต้องไม่เสียเปล่า

------------------------------------------------------

dear, my faculty of archeaology <3

เคว้ง

.

ความฝันหายไปแล้วส่วนนึง
ลาก่อน โบราณคดี T^T

แอดมิดชั่น หวังว่าเราจะได้เจอกันนะ สาธุ . . .



.

สวัสดี BUU

.

วันนี้เราตื่นตั้งแต่ตี 4 เพื่อจะไปม.บูรพา นัดเช้าไปมั้ยอ่ะ
พอไปถึงรถตู้ เจอปาล์ม เอาแล้วไง ตัวดูดพลังงาน เหนื่อยทุกครั้งที่คุย 55555
นั่งไป ฟังเพลง หลับ ตื่น ฟังเพลง หลับ ตื่น เป็นเวลา 2 ชม. ก็ถึงม.บูรพา
เดินลงมาแบบ งงๆ โอ้บูรพา เหมือนเดิมเบยนะ

ด่านแรก เราเจอพี่ปี 2 นิเทศศาสตร์ มารับน้อง ออกตัวแรงมากเลยอ่ะ
ตั้งตัวแทบไม่ทัน T^T เป็นพี่ๆที่แอคทีฟ เฮฮา สนุกสนาน ร่าเริง กันแต่เช้า . . .
แต่เราชอบแฮะ ไม่เครียดดี เค้าพาไปตรงจุดรอสัมภาษณ์ ลากไปนั่งกับผู้ชายอีกคนนึง
เราบอกได้เลยว่า ผู้ชายตรงหน้าเราหล่อมาก น่ารัก หน้าหวาน
แต่นี่แหละ หน้าหวานแบบนี้แหละหนอ เป็นตามคาดค้าาาาาาาาาาา
นั่งฟังเพลง ไม่พูดจา เนื่องจากยังเช้า ยังอึน
แล้วก็มีอีกคนมานั่ง ผู้ชายอีกแล้ว หน้าตาไม่แย่ ค่อนไปทางดูดี
พอพี่ๆ เค้ามาถามชื่อ ชื่อปอปลา โอเค กูเข้าใจแล้วค่ะ

นี่แหละนิเทศศาสตร์ พี่ผู้หญิงน่ารักอ่ะ อิอิ
พี่พลอย หน้าเหมือนอั้ม เค้าบอกเค้าคุ้นหน้าเราด้วย หน้าเราเหมือนเพื่อนเค้า ><
พี่ปอ ขาวใส ร่าเริง เบิกบาน เค้าจำได้ด้วยว่าเราชื่อแอ้ พี่ชื่ออ๋อง อยู่นครปฐม ><
พี่อีก 2 คน ลืมชื่อ น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

และผู้ชายคณะนี้ ตามที่คิด เป็นเกย์กันหมดเบย แต่น่ารักกันนะ
เทคแคร์รุ่นน้องดี แต่จะไปเทคแคร์ผู้ชายมากกว่า 555555555555 เข้าใจค่ะ

แต่ก็มีผู้ชายหล่อนะ เจออยู่ 3 คน จำชื่อไม่ได้อ่ะ 5555555555555555

ต่อๆ เราก็รอแล้วรอเล่า นั่งๆยืนๆ เหมือนหาจุดจบไม่ได้
แล้วพี่ก็บอกให้ต่อแถว รอสัมภาษณ์ ก็ต่อๆ แล้วก็เข้าไปนั่งตามแถว
แล้วก็เจอกับเพื่อนใหม่ นิสัยดีมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
คุยถูกคอมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
แบบ ถ้ากูติดนะ กูได้เพื่อนแล้วแหละ (ในกรณีที่เค้าติดด้วย T^T)

แล้วก็ได้สัมภาษณ์จ่ะ เราก็เข้าไปหวัดดีแบบลวกมาก (แบกของเต็มมือ)
อาจารย์ : นั่งครับ //หนูนั่งก่อนอาจารย์พูดอีกค่ะ T^T
เราเอง . : สวัสดีค่ะ แหะๆ เหอะๆ //ยิ้มแม่งอย่างเดียว
อาจารย์ : แนะนำตัวสัก 1 นาทีสิ๊
เราเอง . : ก็ชื่อณิชา บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ~
อาจารย์ : มากจากไหนนะ นครปฐมหรอ
เราเอง . : ค่ะ // ยิ้ม
อาจารย์ : นครปฐมอะไรอร่อย // อึ้งสิมึง ถามของอร่อย
เราเอง . : ของอร่อยหรอค่ะ ข้าวหลามมั้งค่ะ แหะๆ // ยิ้ม
อาจารย์ : ข้าวหลามหรอ สู้ชลบุรีได้หรอ รู้จักข้าวหลามหนองมนป่าว
เราเอง . : รู้จักค่ะ แหะๆ //ยิ้ม
อาจารย์ : แล้วมีอะไรอร่อยอีก //หนูไม่รู้ T[]T
เราเอง . : ของอร่อยหรอค่ะ ก็ ส้มโอมั้งค่ะ มะม่วงก็อร่อยค่ะ (กูไม่เคยกินมะม่วงนครปฐมเลย)
อาจารย์ : ใช่ น่าจะอร่อย เพราะอะไรที่อยู่ในคำขวัญมันต้องอร่อยจริง
เราเอง . : มะพร้าวน้ำหอมก็อร่อยนะค่ะ
อาจารย์ : มะพร้าวน้ำหอมเนี๊ยะนะ
เราเอง . : ค่ะ วุ้นคุณอุ๊ไงค่ะ วุ้นมะพร้าวของฝากนครปฐม
อาจารย์ : อ้าว ไม่ใช่ของกาญจนบุรีหรอ
เราเอง . : นครปฐมค่ะ (=___=)
อาจารย์ : แล้วบ้านอยู่ไหน
เราเอง . : แถวองค์พระอะค่ะ
อาจารย์ : แถวนั้นก๋วยเตี๋ยวอร่อยใช่มะ เนอะ อาจารย์เคยไปกินบ่อยๆ
เราเอง . : หรอค่ะ แหะๆ //ยิ้ม
อาจารย์ : แล้วพ่อแม่ทำงานอะไร
เราเอง . : ค้าขายค่ะ เนื้อหมู
อาจารย์ : หือ เนื้อหมู ถ้าอาจารย์ไปซื้อจะจำได้มั้ย
เราเอง . : ได้มั้งค่ะ แหะๆ อาจารย์ดูมีจุดเด่นนะค่ะ แหะๆ
อาจารย์ : หรอ ไหนดูพอร์ตหน่อยสิ๊
เราเอง . : นี่ค่ะ //ยื่นพอร์ตให้ด้วยความจริงใจ
อาจารย์ : หืมมม การเรียนดีนิ
เราเอง . : แหะๆ //ยิ้ม
อาจารย์ : โห มีอ่านทำนองเสนาะด้วยนี่ แล้วอะไรเนี๊ยะ ร้องประสานเสียง ชอบร้องเพลงด้วย
เราเอง . : แหะๆ ค่ะ แหะๆ //ยิ้ม
อาจารย์ : มีอะไรอยากร้องให้ครู้ฟังมั้ย //อึ้ง =[]=
เราเอง . : ตรงนี้หรอค่ะ จะฟังอะไรล่ะค่ะ
อาจารย์ : ทำนองเสนาะมาสิ๊
เราเอง . : หนูความจำไม่ค่อยดีค่ะ อาจารย์พอจะจำบทไหนได้มั่งค่ะ หนูนึกไม่ออก
อาจารย์ : งั้นไม่เป็นไร แล้วร้องเพลงล่ะ ร้องให้ฟังสิ๊
เราเอง . : ชอบฟังแนวไหนค่ะ
อาจารย์ : ได้หลายแนวด้วยหรอ ไม่เลวๆ งั้นเตรียมมาเรียนได้เลยนะ ครูให้ผ่านเลย
เราเอง . : ฮะ ผ่านแล้วหรอค่ะ แค่นี้หรอค่ะ
อาจารย์ : เอ้อ ผ่านแล้ว 55555
เราเอง . : ค่ะ ขอบคุณค่ะ //วิ่งออกมา

เออ ไหงที่กูเตรียมแนะนำตัวภาษาฝรั่งเศสเค้าไม่พูดถึงเบย T^T แต่ก็ดีใจ ขอบคุณนะค่ะ
นั่งรอเพื่อนใหม่ มาเม้าส์ เค้าบอกเค้าก็ติด แล้วเค้าก็ถามว่าเราจะเอามั้ย เราก็ขอคิดดูก่อน
แล้วก็ออกมาคุยนอกห้องสัมภาษณ์ คุยกันสนุกมากๆๆๆๆๆๆ
เค้าอยากอยู่ธรรมศาสตร์ เราอยากอยู่ศิลปากร เราเลยบอกว่าเราคงไม่ได้เจอกันแล้ว TT

รอไปตรวจสุขภาพ นั่งรถ 2 บาทไป รอๆๆๆๆ เหงื่อแตกคนเยอะเชี่ยๆ
รอแล้วรอเล่า พี่สาวสวยก็คอยมาพัดให้ตลอด สุขใจ :)
โทรหาพี่แอน พี่แอนอยู่โรงอาหาร ข้างคณะสาธรณสุข

ก็ออกมา ร่ำลาพี่ๆ เพื่อจะกลับ ปรากฏว่ายังไม่ได้กลับค้า เลยไปหาไรทำ
ซื้อชาเขียวนมกิน ฟังเพลง แล้วเดินไปเรื่อยๆ บอกได้แค่ว่าติสแตกมาก แล้วกูก็หลง
อ้าว แม่งมหาลัยใหญ่เกินไป เลยหาจุดๆนึงก่อน เดินไปถามยามว่าคณะมนุษศาสตร์อยู่ไหน
แล้วก็เดินไป นั่งรอรถ 2 บาทเหมือนตอนรอไปตรวจสุขภาพทุกอย่าง
แล้วรถก็เลยจุดที่พี่แอนอยู่ อ้าวเอาไงล่ะ เลยกดจอด ไม่จอดให้อีก อ้าว เอาแล้วไง
แล้วเค้าก็จอดให้พี่กลุ่มนึงลง กูเลยลงตาม เอาแล้วไง สถานที่ใหม่ งง

เลยเดินตรงไปแม่งเลย
เจอพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำบางแสน เดินไปตากแอร์ ซื้อของฝากให้พ่อแม่ ชิ้งฉ่อง
แล้วออกมาสู่โลกกว้างต่อ อืมมมมมมม ตรงต่อไป

แล้วก็เจอพี่แอน โอ้บร๊ะ T[]T
พี่ปาล์ม เจอโบว์ คือเจอทุกคน เหลือนันนี่ที่รักคนเดียว
เลยไปนั่งตากลมกับปาล์ม แล้วก็โดนปาล์มดูดพลังไปหมด
เราว่าเราเอ๋อแล้ว พอมาเจอคนเอ๋อกว่านี่ยอมเลยจริงๆ บ้าไปแล้ว

แล้วเราก็กลับแบบ งงๆ
หลับ ตื่น ฟังเพลง นอน โดนปาล์มแกล้ง นอน ปาล์มตบยุง นอน ไม่หลับแม่งแล้ว
ถึงนครปฐม หิวมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
แทบไม่มีจะกินเลยต๋อย หาไรกินก่อนค้า

..............................................................................

พ่อแม่บอกให้มอบตัวไว้ก่อน อย่างน้อยก็มีรองรับ ถ้าติดศิลปากรหรือจุฬาค่อยสละสิทธิ์
อย่างน้อยเค้าก็เข้าใจความเหนื่อยของเราแล้ว T^T

..............................................................................

สู้ๆ พรุ่งนี้ที่ลาดกระบังต่อ ไม่ได้พักสมองเลยค้า
นน.ลด 2 โล ภายใน 1 อาทิตย์ เทพมั้ยล่ะ 555555555555555




.