ใหม่ๆ

.

พรุ่งนี้ต้องไปสัมภาษณ์ม.เกษตรบางเขน คณะมนุษยศาสตร์ เอกปรัชญาและศาสนา
อาจเป็นวันสุดท้ายที่ได้ใส่ชุดนักเรียนของพระปฐมวิทยาลัยโดยแท้จริง
คิดแล้วก็ เร็วจัง . . .

ยังจำวันแรกได้
เด็กอ้วนๆ ดำๆ หน้าเยกๆ ตัวเตี้ยๆ ผมติ่งหู พูดมาก
วันเวลาผ่านไป ม.1 จนม.2 จนม.3 ม.4 ม.5 ม.6
6 ปี ผ่านเรื่องราวมากมาย

ทั้งทุกข์ ร้องไห้ เสียใจ . . . คนเดียว
ทั้งคิดมาก ฟุ้งซ่าน จิตตก . . . คนเดียว

ทั้งสุข หัวเราะ รอยยิ้ม . . . เพื่อน

เราเป็นคนที่ไม่อาจนิยามตัวเองได้ว่าเป็นยังไง
เราคิดมาก แต่แค่บางเรื่อง . . . เรื่องของคนสำคัญ
ทุกคำพูด ทุกการกระทำ ทุกความหมางเมิน
เราจินตภาพไปได้เรื่อยๆ เพื่อบั่นทอนชีวิตตัวเอง
บางครั้งคำปลอบไม่ช่วยอะไร เพราะใจเรายึดติดในความคิดตัวเอง

ผ่านร้อนผ่านหนาว ผ่านปัญหา

พบว่าตอนนี้ คิดมาก . . . น้อยลง
สิ่งไหนรก สิ่งไหนเสียสุขภาพจิต ก็ปล่อยผ่าน
สิ่งไหนไม่ผิด สิ่งไหนไม่มีทางแก้ ปล่อยผ่าน
ให้เป็นประสบการณ์ ให้ได้เรียนรู้

เราเรียนรู้ว่า การรักตัวเอง คือความเห็นแก่ตัวที่ควรให้อภัย

เราเป็นคนอ้างว้าง เราอยู่คนเดียวไม่ได้ในบางสถานการณ์
รักเพื่อน . . .
ปัญหาเพื่อน . . . ปัญหาเรา
ทุกข์ของเพื่อน . . . ทุกข์ของเรา

ไม่สามรถทิ้งได้ ทำไม่ได้ เพื่อนสำคัญในทุกความหมายของชีวิต
เราไม่ใช่คนเห็นปัญหานั้นว่ากระทบตัวเองแล้วทิ้งขว้าง
เราเต็มใจผิดด้วย . . .

สำหรับเรา เพื่อนคือคนที่เราอยู่ด้วยแล้วสุข แล้วมีรอยยิ้ม

จนตอนนี้ . . . ยังคงเป็นเช่นนั้น

เราเป็นคนเชื่อคนง่าย . . . ง่ายจนลืมนึกถึงจิตใจบุคคลที่สาม
ไม่รู้ถึงใจคน ไว้ใจทุกคน เพราะคนว่า ถ้าเชื่อมั่นในตัวใคร เค้าก็จะเชื่อมั่นในตัวเรา

เจอปัญหา ร้องไห้ เสียใจ

เปลี่ยนไป กลายเป็นคนถนอมคำพูด พูดเฉพาะสิ่งที่ไม่เป็นปัญหา
กับคนที่รักเรา กับคนที่เราเชื่อมั่นจากลึกสุดของหัวใจ
บางครั้งรู้ แต่ไม่พูด บางครั้งถาม เพราะไม่รู้จริงๆ ด้วยสัตย์จริง . . .

ไม่รู้ทำไม ทุกอย่างเปลี่ยนไป
ประสบการณ์สอนคน เปลี่ยนคน

ทุกคนเปลี่ยนไป ในทุกช่วงเวลาของชีวิต
ไม่มีใครเหมือนเดิมในทุกๆ เวลา
บางครั้งบอกว่าชอบกินส้มตำ แต่บางครั้งก็เบื่อ
ไม่มีใครผิด เพราะทุกคนมีการเปลี่ยนแปลง

ความคิด ที่รู้สึกโตขึ้น
มุมของโลกที่มอง เปลี่ยนจากสวยงาม เป็นงดงาม
คำพูดสวยหรูบางครั้งอธิบายไม่ได้
ตัวหนังสือ บางครั้งบอกไม่ได้ทุกอย่าง

เราไม่ได้ยินเสียงของตัวหนังสือ เราจึงไม่รู้เจตนารมณ์ของผู้พูด . . .

.



ฉัน คือลูกพระพิรุณ



.

คิดถึงพ่อ

.


ตอนนี้อยู่ๆ ก็คิดถึงพ่อ ทั้งๆที่อยู่กับพ่อทุกวัน
เป็นคนติดพ่อมากๆ ติดตั้งแต่เกิด พ่อไปไหนจะตามไปทุกที่
ชอบมากที่คนบอกว่าหน้าเหมือนพ่อ ทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจว่าเหมือนแม่
ชอบที่พ่อเป็นคนมองโลกในแง่ดี มองตามความจริง
ชอบที่พ่อเป็นคนตลก อยู่กับปัจจุบัน และก็เห็นความสำคัญของความสุข

-----------------------------------------

เคยนั่งรถไปที่ไหนสักที่กับพ่อ เหมือนเราจะเศร้าๆ พ่อก็คงรู้ว่าเศร้า
พ่อถามว่าเป็นอะไรหรอ ทะเลาะกับใครมา ไม่ต้องเสียใจหรอก
ทำไมเป็นคนคิดมากแบบนี้อยู่คนเดียวที่ไหน พ่อก็อยู่ด้วยนะ
แล้วก็ร้องไห้เลย

พ่อเป็นคนอบอุ่น อบอุ่นมากๆ

คิดถึงพ่อ ถึงจะอยู่ด้วยกันทุกวันก็คิดถึง




<3