ก่อนปีใหม่

.

เมื่อเวลาผ่านไปแม้เพียงเสี้ยวนาที ไม่มีอะไรที่เหมือนเดิม
เหมือนกัน ไม่มีใครเหมือนเดิมตลอดไปหรอก
ทุกคนมีการเปลี่ยนแปลง แค่มันจะดีขึ้นหรือแย่ลงเท่านั้น

ฉันแย่ลง . . .
รู้สึกแย่อีกแล้ว รู้สึกอยู่ตัวคนเดียวอีกแล้ว
หลายวันมานี้ บ่อยครั้งที่รู้สึกแย่กับตัวเอง

เฮ้ย ไม่น่าพูดแบบนั้นเลย เฮ้ย ไม่น่าทำแบบนั้นเลย
แล้วก็เก็บมาคิด เราทำอะไรผิดอีกรึป่าว

บางครั้ง อยู่กับเพื่อนมากมาย แต่กลับรู้สึกเหมือนอยู่คนเดียว
บางครั้ง ที่ต้องอยู่คนเดียว ทั้งสบายใจ ทั้งน้อยใจ

คงยังไม่เจอใครสักคนจริงๆ ที่เติมเต็มส่วนนั้น

เกมส์ที่สนุกแค่ไหน สักวันก็เบื่อ ก็ไม่อยากเล่น
เฟสบุ๊คที่เพื่อนเยอะแค่ไหน สักวันก็เบื่อ ก็ไม่มีอะไรคุย
หนังสือที่ดีแค่ไหน อ่านเป็นร้อยล้านรอบ สักวันก็เบื่อ ก็ไม่อยากอ่านต่อ

หรือเป็นเพราะอยู่ในอารมณ์นี้ ทุกอย่างมันเลยดูดาร์กไปหมด

. . . . .

หากเราไม่เคยรู้นิสัยตัวเอง ก็ไม่ควรพูดถึงนิสัยคนอื่น

เรานิสัยยังไงกันแน่ น่าสงสัยเนอะ
คิดมาก ใช่คิดมาก แต่บางเรื่องก็ไม่คิดมาก แล้วจะพูดว่าตัวเองคิดมากได้หรอ
ขี้น้อยใจ นิสัยเชิงลึกที่บางคนไม่รู้ แต่แสดงออกไม่ได้ เพราะไม่เคยมีคนง้อ

อ่อนแอจังตอนนี้

ปีใหม่ ขอสิ่งใหม่ๆ ขอนิสัยใหม่ๆ
อยากดีกว่านี้ เข้มแข็งกว่านี้

..................................................................................................................


สวดมนต์ข้ามปีกับเค้าดาวน์กับหลุน
ถ้าปีที่แล้วคงเลือกหลุน แต่ปีนี้เลือกสวดมนต์ละกันนะ

เป็นปีใหม่ที่ไ่ม่ตื่นเต้นและน่าเบื่อที่สุดเท่าที่เคยมีมา

สวัสดีปีใหม่นะทุกคน ^^



.

ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกก

.

กูหนีแล้ว กูเลี่ยงแล้ว กูเดินหลบแล้ว
ทางเดินแคบ กูก็ออกมาห่างที่สุด เพื่อให้เธอเดินได้ง่ายๆ
แต่เธอหยุดทำไมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
มันเดินผ่านไปได้แท้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ล้อเล่นแบบนี้ทำไมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
ไม่ขำนะโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ใจเต้นตึกๆ เลยตอนนั้น
ขนนี่ลุกเฉย ไม่ได้ปวดขี้นะ
หน้าแดงเลยรู้สึกได้

อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก




วันนี้เล่าๆ
ตื่นแต่เช้ามา มีไอติมในตู้เย็น ตักมากิน
แล้วแบบ เราใช้ช้อนพลาสติกตักไง แล้วไอติมมันก็ของแข็งกึ่งเหลว
ป้อก ช้อนหัก ทิ่มนิ้ว
. . .
ไม่เป็นไร ไม่เจ็บ T^T


มารร. ตอนกลางวัน ไปเล่นอูคูกับเหม่ง
เล่นแม็กเย็บกระดาษไปมา
แม็กแม่งทิ่มนิ้ว เวรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร
. . .
ไม่เป็นไร ไม่เจ็บ T[]T


มาตอนเย็น ไปหาหมอ มีแผลที่แขน
หมอบอกแพ้ แต่แพ้ไรไม่รู้ ถ้ารักษาไม่ถูก มันจะหายแล้วก็เป็นเรื่อยๆ
หมอบอกว่า ห้ามถูสบู่ ใช้โรลออน สเปรย์ดับกลิ่นกาย โลชั่น
ห้ามใส่ชุดนร.ที่ยังล้างผงซักฟอกหรือน้ำยาซักแห้งไม่สะอาด และระวังสายเสื้อในไว้ให้ดี

หมอ . . .
หมอบอกหนูมาเลยดีกว่าว่าหนูทำอะไรได้บ้าง
ห้ามแบบนี้แล้วใครจะกล้าเข้าใกล้ แล้วอีผงซักฟอกนี่หนูจะรู้มั้ยว่ามันออกหมดยัง

โอโห แทบบ้า
หมอบอกอีก ทนจนกว่าจะหาย แล้วค่อยๆเริ่มใช้ทีละอย่าง
จะได้รู้จริงๆ ว่าแพ้อะไร

ตาย ตายจริงๆ น้ำตาจะไหล



หมดวัน เหนื่อย นอน อืด กินเตี๋ยวปลาก่อนนอนมันหรรษาดีแท้



.

คิดถึง

.
จะ 5 ทุ่มแล้ว ง่วงชิหาย หิวชิหาย เบื่อชิหาย
นั่งคิดถึงเรื่องของเมื่อวานกับพรุ่งนี้ ก็รู้สึกเซ็งชิหาย

คิดถึงเรื่องเก่าๆ วันที่เคยมองฟ้าด้วยกัน
และวันที่เคยแอบมองฟ้ารว่มกับเธอ และเค้า . . .

คิดถึงพรุ่งนี้ กูมีสอบฝรั่งเศส
ภูมิศาสตร์ฝรั่งเศส เด็กเอกจีนไม่แคร์ค่ะ แต่ก็ต้องทำเกรดให้ดี T^T
บอกตรงๆ แค่ภูมิศาสตร์ปกติก็จะอ้วกและ
โอ้โห แม่คุณ มาเป็นฝรั่งเศส อ้วกบนหอไอเฟลชัดๆ


ตาย ชีวิต ขาดสีสัน


มองกี่ครั้ง เธอก็ยังสดใสเสมอ รอยยิ้มชื่นใจ



.