เสาร์

รร.หยุด หลังจากเปิดไป 2 วัน
ยังถามตัวเองว่ากูจะรีบตื่นไปใช้ชีวิต 2 วันนั้นเพื่ออะไร
เพื่อให้โลกรู้ว่าผมกูยาวหรอ หรือเพื่อให้คนทักว่าอ้วนขึ้นนะ หน้าโทรมขึ้นนะ
แล้วกูก็ค้นพบว่า กูคิดถึงเพื่อนขนาดไหน

แต่แล้ว รร. ก็หยุดฮัฟ =w=
5 วันที่ได้กลับมาใช้ชีวิตนอนดึกตื่นบ่ายเหมือนเดิม

• วันพฤหัส ตื่นตอนเที่ยง ๆ กิน นอนอ่านมังงะ ลุกมาดูโคนัน เรียนพิเศษ นอน จบวัน
• วันศุกร์ ตื่นตอนเที่ยง ๆ กิน นอนอ่านมังงะ ลุกมาดูโคนัน ว่ายน้ำ (ที่ว่ายไม่เป็น) นอน จบวัน
• วันเสาร์ ตื่นตอน 11 โมง ดูโคนัน กำลังจะไปเรียน แต่ก็นั่งอัพบล็อค

สาระของชีวิตมันอยู่ตรงไหนหนอ ไม่เป็นเรามีความสุข

ตอนนี้ครูโบว์คงบ่นเราอยู่แน่ "แอ้ มาสายอีกแล้วนะ !!!"

แต่เราชิน และทำตัวไร้แก่นสารอยู่

อืมมมมม วันนี้มีความสุข บอกได้แค่นี้

อยากให้เป็นแบบนี้ไปทุก ๆ วัน

• ขอบคุณพ่อที่เปิดคอม ทำให้ฉันมีความสุข ที่ได้เจออะไรบางอย่าง
• ขอบคุณพ่อที่เปิดคอม ทำให้ฉันรู้ว่า ฉันไม่มีตังไปดูคอนพิทบลู
• ขอบคุณพ่อที่เปิดคอม ทำให้ฉันรู้ว่า วันนี้เพื่อนออนเยอะจัง
• ขอบคุณพ่อที่เปิดคอม ทำให้ฉันรู้ว่า ฉันควรไปเรียนได้แล้ว

ไปเรียนละนะ 55555

.

โชคร้าย

 



อ้ากกกกกกกกกกกกกกกก
อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

นี่กูเกิดมาอยู่บนดาวแห่งความโชคร้ายและเฮงซวยใช่มั้ย
มีอะไรก็หาย ใช้อะไรก็พัง จับอะไรก็พลาด คิดอะไรก็ไม่สมหวัง

ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

รองเท้าคู่ใหม่ ใส่ได้ครั้งเดียว วันนี้เอามาใส่ครั้งที่ 2
ส้นตีนรองเท้าหลุด โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
แม่งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
กูมันอับโชคเหลือเกิน !!!

ไม่พอ ไปร้านรองเท้า หาว่าคาเมลหนูของจีนอีก
ลุงอ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา T^T
ฟ้องพ่อ !!!!

สุดท้าย วันนี้มีความสุขดีมาก
ขอบคุณน้องอัฐเด็กโข่งที่สุดท้ายก็ตัดสินใจมากกินนะจ๊ะ <3
ขอบคุณพิ้งค์กี้วิงกี้ที่จะชวนไปไหนก็ไปตล๊อด <3
ขอบคุณน้องปอ . . . <3
ขอบคุณคนขับรถ ที่พาไปติดกาวเย็บรองเท้า <3

ฝน

วันนี้ตื่นเช้า เพื่อไปสอบสัมภาษณ์มหาลัยไม่รู้ จำชื่อไม่ได้
ตื่นแต่ตี 4 เพื่ออะไร ? นอนดูโคนันจบไปตอนนึงถึงจะรู้สึกอยากอาบน้ำ
ไปถึงมหาลัยราชมงคลกรุงเทพฯ ตอน 7 โมงกว่า ๆ

รู้สึกเสียใจ ไม่ใช่มหาลัยไม่ดี แต่ก็รู้สึกเสียใจ
ผิดที่เราสมัครไปโดยไม่คิดจะค้นก่อนว่ามหาลัยมันเป็นยังไง
แม้แต่ชื่อมหาลัยกูยังจำไม่ได้ ไม่เป็นไร ค่าโง่

นี่มันเทคโนกรุงเทพ !!!!!!
ภาพของหนุ่ม ๆ เทคโนลอยมาทันที
ไอตัวคนไม่เท่าไหร่ วัดค่าความเป็นมหาลัยไม่ได้
แต่โรงอาหาร . . .
แต่อาคารเรียน . . .
แต่ห้องน้ำ . . .


อาจจะดูแรง แต่สมมติสัมภาษณ์ติด คงไม่เรียน
ศิลปากรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร !!!

เสร็จตอนสิบโมง แต่กลับถึงบ้านประมาณเที่ยง หิวมากมาย
เริ่มจากโทรตามเจิ้น รู้สึกนานจึงซื้อฝรั่งกินไปลูกนึง แต่กินไม่หมดหรอก
แล้วก็ไปหาข้าวกินแถวมอ ไปจบที่ร้านกะทะร้อน กินเตี๋ยวคั่วไก่ หมด เริ่มอืด
ต่อ . . . พักพิ้งค์ เค้ก 2 ชิ้น นึกว่าจะชิวชิว แต่ เอ่อ ลุกจะไม่ขึ้น

อืดเหลือเกิน รู้สึกอาหารไม่ย่อย เอาหน่า เดี๋ยวก็ย่อย



กลับมาบ้าน นั่งหน้าคอม เข้าสู่โลกของซิมซิตี้ มีความสุข
แล้วก็เริ่มเบื่อ . . .


อ่านการ์ตูนต่อละกัน
ปล.อยากกิน kfc จังเลยน้อ <3

สึซึมิยะ

คำว่าสาระของคนเราความจริงมันอยู่ตรงไหน
บางทีเราก็คิดว่าเกมส์มันไร้สาระ แต่เราก็เล่นเกมส์ มังงะมันปัญญาอ่อน แต่เราก็อ่าน
แสดงว่าความจริงสาระของคนเรามันคงอยู่ที่ความสุขมากกว่า
งั้นก็แสดงว่าความสุขมันก็เป็นสาระ ก็สรุปแบบซึน ๆ ว่าโลกนี้มีสาระมากกว่าที่เห็น

วันนี้เราเปิดมังงะเรื่องใหม่อ่าน เราไม่เคยคิดจะอ่าน
แต่ก่อนเราอาจจะเดินผ่านการ์ตูนเล่นนี้ไปด้วยซ้ำ คงเพราะเรายังไม่มีวาสนาพอล่ะมั้ง
"สึซึมิยะ ฮารุฮิ" หนังสือการ์ตูนเก่า ๆ อายุคราว ๆ โดเรม่อน (พี่บอก)


แรก ๆ ที่เราอ่าน เรารู้สึกว่า "ไร้สาระ"
แต่พอเราอ่านไป เรากลับรู้สึกว่า อืม ดีจังที่ได้อ่าน แล้วก็จะอ่านต่อไปจนแก่

เราค้นพบว่าความสุขของคนเรามันอยู่ตรงไหนกันแน่
นกสีฟ้าของเราอยู่ตรงไหน พอพูดว่านกสีฟ้ามันคงเป็นอะไรที่หาได้ยาก
แต่ถ้าหาเจอมันคงสวยมาก และคงอยากเจอมันบ่อย ๆ
บางทีนกตัวนั้นอาจจะอยู่ใกล้ ๆ ตรงหน้า แต่เรามองข้ามมันมาตลอด
บางตัวอาจอยู่ไกลลิบ แต่ในอนาคตมันอาจจะใกล้ขึ้นก็ได้ ถ้าเราอยากจะเจอมัน
แล้วนกสีฟ้าของฉันอยู่ไหน . . .

เราเจอแล้ว หลายตัวเลย นกสีฟ้าที่ดีมาก ๆ

แล้วมันทำให้เรารู้อีกว่า สิ่งสำคัญในการใช้ชีวิตมันอยู่ตรงไหนกันแน่
โลกความจริงมันอยู่ตรงไหน โลกความฝันมันเป็นแค่ความเพ้อหรอ
ไม่จริงหรอก บางทีนกสีฟ้ามันก็อยู่ในโลกความฝันที่อาจเป็นจริง

งงมั้ย อย่างงสิ ไปหาอ่านเอานะ ดีมาก ๆ


วันนี้ฝนตกหนักมาก แต่ก็ยังไปเรียนพิเศษ ดูจะขยันเนอะ แต่แม่บอกให้ไป
พอไปถึงมากัน 3 คน ขอบคุณนะ ซึ้งมาก T^T . . .

ระหว่างรอคนอื่น ๆ ก็ไปเปิดหนังสือผลงานของรุ่นพี่สถาปัตฯ ศิลปากรดู
บอกได้คำเดียวว่าชอบ เปิดแล้วก็เปิดหน้าต่อไป เปิดอีก เปิดอีก
เค้าคิดกันได้ไง เก่งจัง ทำกันได้ไง อยากทำได้บ้าง

แต่พอมานึก ๆ ดู แล้วภาษาจีนของเราล่ะ
ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
บางทีเราก็ต้องเลือกนกสีฟ้าบ้างนะ เอาหมดไม่ได้ เยอะไปเดี๋ยวสูญพันธุ์



พอแล้ว พรุ่งนี้มีสอบสัมภาษณ์ที่มหาลัยไม่รู้ชื่อ
ไม่ใช่เค้าไม่รู้ชื่อนะ เราอะไม่รู้ชื่อ ลืม ยาวเกินไป

keep fingers cross (งี้ปะวะ)

วันซึ้ง

วันนี้ตื่นเช้า ทั้ง ๆ ที่เมื่อคืนนอนดึก ไม่ได้หลอนนะ แต่นอนไม่หลับ
ตื่นเช้ามาดู F4 เกาหลีช่อง 7 กะจะหากิจวัตรยามเช้าซะที ตื่นสายบ่อย ๆ ไม่ดี
อืม นะ น่าเบื่อ แก้สก็หมด นั่งกินมาม่า โอเคซึ้ง

วันนี้อยากดูฮวานหยาง (งงล่ะสิ เรื่องไร) ปิ๊งรักสลับขั้ว
ขึ้นไปดูบนห้อง ปิดไฟ ปิดม่าน บรรยากาศมาและ ลมเย็น ๆ มาและ

แล้วกูก็หลับ . . .

ตื่นมากรอใหม่หมดแต่แรก เปลืองไฟดีนะ 5555
ดูไปดูมา ยิ้ม ยิ้มเอง ไม่รู้สิ รู้สึกดี วันเก่า ๆ
ไม่มีเรื่องนี้ ก็คงไม่รู้จักหลุน คงไม่มีคำว่าแอ้หลุนมาจะ 4 ปี

แล้วก็คิดถึงเพื่อน ปิดเทอมมันดีตรงที่ได้พัก แต่มันหง่าวมาก
ดูแล้วจะร้องไห้ อะไรวะ ได้เจอกันแป๊บเดียวเองนะจริง ๆ
แค่ 3-4 ปียังไม่ถึงครึ่งชีวิตเลย แต่อยากอยู่ด้วยไปนาน ๆ อยู่ไปจนแก่
นั่งต้มมาม่ากินกันกลางบ้านพักคนชรา เก๋นะ

แล้วก็มานั่งคิด ๆ ถ้าวันนั้น พวกมึงเกิดช้ากว่าความจริง 1 วินาที เราจะได้เจอกันรึป่าว
แล้วถ้าเราได้เจอกัน มันคงเพราะพรหมลิขิตใช่มั้ย ขอบคุณพรหมลิขิต . . .


ถ้าครั้งแรกที่เราต้องเจอกัน มีใบไม้แค่ 1 ใบร่วงลงมา ทั้ง ๆ ที่ความจริงมันไม่ได้ร่วง
ก็ยังจะได้เจอกันใช่มั้ย . . . พรหมลิขิต

ทุกอย่างคือพรหมลิขิต ไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่พวกเราเจอกัน แต่เราต้องได้เจอกัน :)
ได้เจอกันแล้วนะ ขอบคุณที่เกิดมา ขอบคุณฮวานหยาง (?)


รักหลุนนะ <3
คิดถึงมึงนะ มึงอะ รู้ตัวนะ ทุกคนเลย

เซ็ง

อารมณ์นี้มาอีกและ เบื่อ ๆ เซ็ง ๆ

เบื่อเฟส เบื่อบ้าน เบื่อนอกบ้าน เบื่อชีวิต

รู้สึกพูดมากขึ้น ตั้งแต่บ้าเจร็อค คงเพราะมันปลุกเร้าอารมร์ดิบสินะ

ปรับตัวเองดีกว่า พอแล้ว เสียภาพลักษณ์หมด

งดเล่นเฟสสักพักนะ มีไรก็โทรมา (ถ้ามีเบอร์อะนะ)

ถ้าไม่มีไรก็เฉย ๆ ไป แต่อย่าลืมเลือนกัน เป็นคนขาดความอบอุ่น TT

ต้องโทรมานะถ้ามีไร (ย้ำ ฮาาา) เดี๋ยวไม่ทันเหตุการณ์

นัดเที่ยวได้เสมอ แต่ขอแบบชั้นประหยัด ตอนนี้มีตัง 20 ติดตัว อนาถเนอะ orz

ยาราไนก้า . . . แล้วเจอกัน (ฮาา)

เจเฟส 4 ฤดูวันสุดท้าย

วันนี้มาเล่าย้อนเรื่องของเมื่อวาน
เมื่อวานไปเจเฟสประมาณบ่าย ๆ ไปเจออากาศร้อน ๆ อ้ากกกก จะบ้า
หนึ่งแต่งคอสอยู่ที่ห้องน้ำ ส่วนอัฐอยู่กับนุ๊กกำลังทักไหมพรม
ก็เลยนั่งกะอัฐกะนุ๊ก เพราะอยู่ตรงเวทีพอดี
ชอบละครเหมันต์ของพี่ ม.มหิดลมาก ฮาดี 555555

รอเต้นโคฟ รอดูวงวี่กะก้อย ชอบ บอกได้แค่นี้
เป็นวงเดียวที่รู้สึกได้ว่าเรามางานเจแปนเฟสต้า T^T

แล้วก็ไปเดินเล่น เจอหนึ่ง โลลิค่อน น่าร้ากกกกกกกกกก
แต่แล้ว นัน !! สาวนัน สต็อกกิ้ง สวยเว่อออออออออออ <3
เจอพี่เฟิร์น มาคุมสาวนัน น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกก
เจอพี่คนนึงของศิลปากร คอสฮิบาริ เท่มากกกกกกกกกก

แล้วก็ไปซื้อโดรายากิกิน อร่อยจังเลย ~
แล้วก็ไปกินขนมจีนกัน เผ็ดมาก แต่เส้นเล็กดี อร่อย
แล้วก็เดินย่อย แล้วก็กลับมาดูเคโอติก

จะบอกว่ารู้สึกศรัทธาเคโอติกมาก ร้องสด เต้นสด ไม่หยิ่ง เต้นเก่ง
จองเบหล่อมาก เคนตะน่ารักมาก 555555555555555
fc เค้าน่ารักกันมาก ๆ เลย ช่วยร้องช่วยเชียร์ เห็นแล้วก็นึกถึงเฟย
เฮ้ออออ ถ้าเราอยู่ในคอนเฟย เราก็คงร้องเชียร์เหมือนพวกเค้าแน่ ๆ

แล้วก็รอดูเจร็อค ไม่เคยดูมาก่อน อยากดู ๆ
แต่ก็ประกาศผลโคฟก่อน ก้อยวี่ได้ที่ 2 ส่วนน้องแก้ปได้ที่ 1
ดีใจด้วยจ้าา อย่าลืมมาฉลองกันด้วยนะ <3

แล้วก็มาแย้ววววว เมลโรสสสสสสสสสสสสสส
ตกหลุมรักตั้งแต่ครั้งแรกที่ดูไลฟ์เลย ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
พี่ชิโร่สวยดี (?) พี่เทมหล่อมาก พี่เอกน่ารัก พี่ท็อปก็น่ารัก พี่ออฟก็เท่มาก
คลั่ง บ้ามาก 55555555555555555555555555
กลับบ้านมานั่งแอดเฟส นั่งตามงานดู โอ้ย ชอบ 555555555

แล้วก็นอนดูผี่ลี่ถึงตี 4
ชอบจังซี่รี่ย์แนวสืบสวน แต่ที่ชอบจริง ๆ ก็คงเพราะหลุนเล่น
เหมือนไม่ได้เล่นละคร เหมือนหลุนเป็นตัวเอง ฮ่า ๆๆๆ ไอขี้เก๊กเอ้ย

แล้วก็ตื่นมาดูผี่ลี่ตอนเที่ยง ๆ ปลาบปลื้ม แต่แล้ว . . .
เครื่องเล่นพัง ขอบคุณน้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา <3
เลยมาเปิดคอม เข้าเฟส fcMR ก็ไปเจอกระทู้ดราม่าของน้องเกาหลีอีกแล้ว
โฮะ ๆ อะนะ . . .

จบไปอีกวัน นั่งดูผี่ลี่ต่อดีฟ่า =3=~

ปาล์มมี่

เพื่อนฉันคนนึงบอกฉันเสมอว่า

"ฉันคิดมากเกินไป"

เจเฟส 4 ฤดู วันแรก

วันนี้เอารองเท้าเบอร์ 42 ของพ่อไปใส่เดินเล่น ทั้ง ๆ ที่เท้าตัวเองแค่ 37
ยัดทิชชู่จะหมดม้วน กับถุงเท้าแบบหนา พับส่วนยาว ๆ หลาย ๆ ทบ กว่าจะใส่ได้พอดี เหนื่อย
แต่ก็เพื่อความเท่ ต้องทน 555555555555

ไปถึงเที่ยง ๆ รอน้องนันคอสกิโรโระ น้องนันก็ยังไม่มา แต่เจอน้องโต้ต เลยอยู่ด้วยกัน
พอน้องนันมาก็ไปหาน้องนัน น้องนันเท่มากฮ๊าฟฟฟ สาวกรี๊ดเชียวแหละ
แต่เราชอบหลิวนะ 55555555555 น่ารักอ่ะ <3

สักพักหลังจากเดินแบกปืน วงรุ่นน้องเต้นโคฟ ต้องวิ่งไปเป็นหน้าม้า
แล้วก็ให้ใบโหวตไป เพราะขี้เกียจเดินไปโหวต อื้ม สู้ ๆ
บ่นหน่อย งานเจเฟสน้า ทำไมโคฟเกาหลีกัน งอน (=3=)

เวลาผ่านไป ให้ตายเถอะ !!! ส้นตีนหลุดออกมาทั้งแผ่น
รองเท้าในกรุพ่อได้พังลงภายในวันเดียว อ้ากกกกกกกกกกกก
ส่งเจิ้นไปซื้อกาวตราช้าง // ไม่ช่วยอะไร จึงใช้หนังยางรัดเอา อนาถโคตร orz
ประทังชีวิตไปได้อีกหลายชั่วโมง 5555555555555555

รอดูโคฟ HSJ ว้ากกกกก น่าร้ากกกกกกกกกกก
วันนี้เป็นวันที่รู้สึกตัวเองบ้า เริ้อน และเกลื้อนมาก พูดมากบอกไม่ถูก
เอาเถอะ

พรุ่งนี้อีกวัน กับรองเท้าคู่ใหม่ที่พ่อเอามาให้ (=w=)b