วันศุกร์ที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2554

สึซึมิยะ

คำว่าสาระของคนเราความจริงมันอยู่ตรงไหน
บางทีเราก็คิดว่าเกมส์มันไร้สาระ แต่เราก็เล่นเกมส์ มังงะมันปัญญาอ่อน แต่เราก็อ่าน
แสดงว่าความจริงสาระของคนเรามันคงอยู่ที่ความสุขมากกว่า
งั้นก็แสดงว่าความสุขมันก็เป็นสาระ ก็สรุปแบบซึน ๆ ว่าโลกนี้มีสาระมากกว่าที่เห็น

วันนี้เราเปิดมังงะเรื่องใหม่อ่าน เราไม่เคยคิดจะอ่าน
แต่ก่อนเราอาจจะเดินผ่านการ์ตูนเล่นนี้ไปด้วยซ้ำ คงเพราะเรายังไม่มีวาสนาพอล่ะมั้ง
"สึซึมิยะ ฮารุฮิ" หนังสือการ์ตูนเก่า ๆ อายุคราว ๆ โดเรม่อน (พี่บอก)


แรก ๆ ที่เราอ่าน เรารู้สึกว่า "ไร้สาระ"
แต่พอเราอ่านไป เรากลับรู้สึกว่า อืม ดีจังที่ได้อ่าน แล้วก็จะอ่านต่อไปจนแก่

เราค้นพบว่าความสุขของคนเรามันอยู่ตรงไหนกันแน่
นกสีฟ้าของเราอยู่ตรงไหน พอพูดว่านกสีฟ้ามันคงเป็นอะไรที่หาได้ยาก
แต่ถ้าหาเจอมันคงสวยมาก และคงอยากเจอมันบ่อย ๆ
บางทีนกตัวนั้นอาจจะอยู่ใกล้ ๆ ตรงหน้า แต่เรามองข้ามมันมาตลอด
บางตัวอาจอยู่ไกลลิบ แต่ในอนาคตมันอาจจะใกล้ขึ้นก็ได้ ถ้าเราอยากจะเจอมัน
แล้วนกสีฟ้าของฉันอยู่ไหน . . .

เราเจอแล้ว หลายตัวเลย นกสีฟ้าที่ดีมาก ๆ

แล้วมันทำให้เรารู้อีกว่า สิ่งสำคัญในการใช้ชีวิตมันอยู่ตรงไหนกันแน่
โลกความจริงมันอยู่ตรงไหน โลกความฝันมันเป็นแค่ความเพ้อหรอ
ไม่จริงหรอก บางทีนกสีฟ้ามันก็อยู่ในโลกความฝันที่อาจเป็นจริง

งงมั้ย อย่างงสิ ไปหาอ่านเอานะ ดีมาก ๆ


วันนี้ฝนตกหนักมาก แต่ก็ยังไปเรียนพิเศษ ดูจะขยันเนอะ แต่แม่บอกให้ไป
พอไปถึงมากัน 3 คน ขอบคุณนะ ซึ้งมาก T^T . . .

ระหว่างรอคนอื่น ๆ ก็ไปเปิดหนังสือผลงานของรุ่นพี่สถาปัตฯ ศิลปากรดู
บอกได้คำเดียวว่าชอบ เปิดแล้วก็เปิดหน้าต่อไป เปิดอีก เปิดอีก
เค้าคิดกันได้ไง เก่งจัง ทำกันได้ไง อยากทำได้บ้าง

แต่พอมานึก ๆ ดู แล้วภาษาจีนของเราล่ะ
ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
บางทีเราก็ต้องเลือกนกสีฟ้าบ้างนะ เอาหมดไม่ได้ เยอะไปเดี๋ยวสูญพันธุ์



พอแล้ว พรุ่งนี้มีสอบสัมภาษณ์ที่มหาลัยไม่รู้ชื่อ
ไม่ใช่เค้าไม่รู้ชื่อนะ เราอะไม่รู้ชื่อ ลืม ยาวเกินไป

keep fingers cross (งี้ปะวะ)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น